Gehuld in een wolk van rook kijk ik om me heen. Er is geen uitweg, geen punt van herkenning en geen duidelijkheid. Op het moment dat ik op het punt sta me om te draaien verandert de ongedefinieerde rookmassa van vorm. In plaats van een grijze waas verschijnen er letters en langzaam lees ik de tekst die voor mijn ogen in de lucht wordt geschreven.

‍

As Night(s) of Philosophy, a working group of ARGUS, the Architecture Masters student association, this year we concern ourselves with questions of the post-anthropocene. This text is an extended version of one of our weekly blogs.